برایم غریب بمان،
که هرکه به او دل بستم، اهل رفتن شد.

ای سرزمین

ای سرزمین!
کدام فرزندها، در کدام نسل، تو را آزاد، آباد و سربلند، باچشمانِ باورِ خود خواهند دید؟

اندکی از تو، بسیاری از همه چیز است.